Karelski pies na niedźwiedzie

Karelski Pies na Niedźwiedzie to stara nordycka rasa pochodząca z Finlandii, a konkretnie wyhodowana w Karelii. Ten średniej wielkości czarno-biały szpic odznaczający się bardzo dużą pasją łowiecką, znakomitym węchem i wzrokiem był z dużym powodzeniem używany do polowań między innymi. na niedźwiedzie (stąd nazwa), łosie, jelenie, dziki, wilki i rysie. Z Karelczykami polowało się i poluje nadal także na ptactwo dzikie (bażanty, kaczki) oraz zwierzęta futerkowe (sobole, wiewiórki, kuny). Główne cechy charakteru tego psa to odwaga i determinacja, które to cechy nierzadko ratowały życie myśliwego przed rozjuszonym niedźwiedziem. Woda nie stanowi dla niego przeszkody, ponieważ jest znakomitym pływakiem. Duża samodzielność i niezależność wynikające ze specyfiki środowiska, w jakim kształtowała się rasa, sprawia, że Karelski Pies na Niedźwiedzie jest znakomitym towarzyszem i pomocnikiem na polowaniach, ale wymaga przewodnika doświadczonego, cierpliwego i bardzo konsekwentnego. Równocześnie musi czuć, że jest potrzebny i kochany. Jednak nigdy nie uda się go wyszkolić na ślepo posłusznego i wpatrzonego we właściciela psa. Może być doskonałym towarzyszem na długich spacerach, ale pod warunkiem, że będzie to z dala od ruchu ulicznego.



Karelski Pies na Niedźwiedzie zachowuje się dominująco wobec innych psów, a zwłaszcza tych większych od siebie i nie ustępuje z drogi. Na mniejsze psy na ogół nie zwracać uwagi. W stosunku do ludzi jest przyjazny, jeżeli tylko w okresie szczenięcym miał kontakt z obcymi. Nieznajomych traktuje z pewną rezerwą i nie lubi pieszczot z ich strony. Psy tej rasy mogą być trzymane w kojcu, ale lepszy kontakt i efekty wychowawcze uzyskuje się, gdy pies na stałe przebywa z właścicielem. Do prawidłowego rozwoju wymaga swobodnego ruchu w ciągu dnia, a więc rasę tę poleca się szczególnie ludziom młodym, sprawnym i aktywnym fizycznie. Zbytnie ograniczanie swobody sprawi, że pies będzie się nudził i wyładuje swoją energię na właścicielu lub sprzętach domowych. Sierść Karelczyka jest – podobnie jak u pozostałych psów nordyckich – pozbawiona charakterystycznego zapachu psiej sierści i nie wymaga specjalnej pielęgnacji.